هر شب وقتی میخواست بخوابه به آخرین نفری که می دید می گفت: صبح زود بیدارم کنید.
دیشب دیالوگش عوض شد!
فکر کنم این یه ماه هر شب میگه: سحر منم بیدار کنید فردا حتتما روزه ی راسی راسی می گیرم.
و اون یه نفر لبخند میزنه و میگه حتما خیالت راحت بخواب.
چققدر پیگیریش رو دوست دارم. و چقدر محتاج دیدن اخلاصشم!
نا امیدی براش معنا نداره بنده ی کوچولوی خدا
درباره این سایت